Miraçla Gelen Emirler

Bir Miraç öncesinde düşünüyorum..

O güzel 'Kul'un en zor zamanında, en daraldığında bir hediye gibi sunulan o harikulade baş döndürücü seyahati.. Kul demişti Yüce Yaradan.. Çünkü O'na bunu kazandıran ne peygamberliği, ne diğer sapık inanışlarda olduğu gibi tabiatüstü bir varlık oluşuydu.  O sadece Allah'a dua dua yalvaran, sabahlara kadar ibadet eden, Ona karşı olabildiğince saygı dolu ve O'nu canı pahasına seven bir kuldu.. ve kime kul, köle olduğunun da farkındaydı..

Ve eğer insanoğlu böbürlenmez kibre gurura kapılmazsa, kul bile olsa alınır gökler ötesi aleme seyran ettirilir, hayretler kuşağında temaşa ederdi Zatı Bari'yi..

O onun miracıydı.. ama kendisine tabi olanlara da en güzel örnekti adeta..

Nitekim insanlar her miraçta O'nun getirdiği müjdeleri terennüm ederler, bir hediye kabul ederek baş tacı ederler. Ne güzeldir Göklerin Sultanından (cc) hediye almak..

Halbuki hediye değildir Onun getirdiği.. her ne kadar pek bahsedilmese de bazı uyulması gereken emir ve yasakları da beraberinde getirmiştir. Bunlar öyle emirler ki, uyulduğu takdirde toplumları ıslah eder, insanları mutluluğa ve huzura götürür. Uyulmadığı zaman ise toplumda tam bir kaos baş gösterir, ne huzur kalır, ne saygı, ne de sevgi..

Peki neden her miraçta hediyelere 'hoşamedi ' derken insanoğlu, kendisini asıl mutluluğa ulaştıracak bu düsturlara sırt çevirir.. Miracı anlamadığı için mi, umursamadığı için mi, yoksa cehalet mi?

Gelin öyleyse bu gece kendimizi o güzel düsturlarla yenileyelim.. yeni bir dönemin başlangıcında her şeyin bitti gibi göründüğü bir anda,  Yüce Rabbimizin bize hazırladığı nice sürpriz hediyeler için hamd u senâ edip gökler ötesine pervaz edelim.. 

Eğer derseniz bu düsturlar nerede? Hiç de uzakta değil, Onun bu kutlu yolculuğuna isim olan o güzel surede saklı.. Yani İsra Suresi'nde.. gelin biz de İsra suresini ve mealini, hatta mümkünse tefsirini okuyup, sanki onları biz dinliyormuşcasına kendi miracımızı yaşayalım..

MI’RAC  YOLCULUĞU İLE GELEN  12  İLAHÎ EMİR

Allah-ü Teâla ve Tekaddes hazretleri, yüceler yücesi makam ve   huzurda, habîb’i Muhammed Aleyhisselam’a vahiy ve hitâbında,  O’nun şahsında kıyâmete kadar Ümmet-i Muhammed’e hitâbında (Kur’an-i Kerim İsrâ Sûresi âyet 18- 39) şöyle buyurmuştur:

(Habibim! Kullarıma haber ver!) Her kim aceleyi (geçen dünyayı) isterse, dilediğimiz kimseye dilediğimiz kadar peşin (dünyâlık) veririz. Sonra  da ona cehennemi tahsis ederiz. Yerilmiş ve kovulmuş olarak oraya girer. 

Kim de mü’min olarak âhireti ister ve çalışmasını ona göre yaparsa, işte böylelerin çalışmaları şükranla karşılanır.

Rabbinin ihsanından her birine, hem onlara hem bunlara veririz. Rabbinin ihsânı yasaklanmış değildir. (hayra çalışanlara karşılığında hayır, şerre, (kötülüğe) çalışanlara karşılığında mutlaka şer, cezâ verilecektir.)

Bak, bir kısmını, diğerlerine nasıl üstün kıldık. Ama elbette âhiret, dereceler itibariyle de daha büyük, üstünlük yönüyle de daha büyüktür.

1-Allah ile birlikte bir ilâh daha tanımayın! Sonra kınanmış ve kendi başına terkedilmiş olarak kalır ve cehenneme atılırsınız.

2-Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, ana-babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine "of!" bile deme; sakın onları azarlama; ikisine de güzel söz söyle. Onları himaye ederek alçak gönüllülükle üzerlerine kanat ger ve: "Ey Rabbim! Küçüklüğümde onlar beni nasıl himâye etmişlerse, Şimdi de Sen onlara (öyle) rahmet ve yardım et!" diyerek duâ et.  Rabbiniz sizin kalplerinizdekini çok iyi bilir. Eğer siz iyi olursanız, Şunu bilin ki Allah, kötülükten yüz çevirerek tevbeye yönelenleri son derece bağışlayıcıdır.

3-Bir de akrabaya, yoksula, yolcuya hakkını verin. Gereksiz yere de saçıp savurmayın. Zira böylesine saçıp savuranlar Şeytanların dostlarıdırlar. Şeytan ise Rabbine karşı çok nankördür.  Eğer Rabbinden umduğun (beklemek durumunda olduğun) bir rahmet için onların yüzlerine bakamıyorsan,  hiç olmazsa kendilerine gönül alıcı bir söz söyle.

4-Eli sıkı (cimri) olmayın; büsbütün eli açık (müsrif) de olmayın. Sonra kınanır, (kaybettiklerinizin) hasretini çeker durursunuz. Rabbin rızkı dilediğine bol verir, dilediğine daraltır. Şüphesiz ki O, kullarının her hâlinden haberdardır, (onları) çok iyi görür.

5-Sakın geçim endişesi ile çocuklarınızın canına kıymayın. Biz, onların da sizin de rızkınızı veririz. Onları öldürmek gerçekten büyük bir suçtur.

6-Sakın zinâya yaklaşmayın. Zira o, büyük bir hayâsızlıktır ve çok kötü bir yoldur.

7-Haklı bir sebep olmadıkça, Allah'ın muhterem kıldığı cana kıymayın. Bir kimse zulmen öldürülürse, onun velîsine (hakkını alması için) yetki verdik. Ancak bu velî de kısasta ileri gitmesin. Zaten (kendisine bu yetki verilmekle) o, alacağını almıştır.

8-Yetimin malına, rüşdüne erinceye kadar, ancak en güzel bir niyetle yaklaşın.

9-Verdiğiniz sözü de yerine getirin. Çünkü verilen söz, sorumluluğu gerektirir.

10-Ölçtüğünüz zaman tastamam ölçün ve doğru terazi ile tartın. Bu, hem daha iyidir hem de neticesi bakımından daha güzeldir.

11-Hakkında sağlam bilgi  sahibi olmadığınız şeyin ardına düşmeyin. Çünkü kulak, göz ve gönül, bunların hepsi ondan sorumludur.

12-Yeryüzünde, kibir ve gururla, böbürlenerek yürümeyin. Çünkü sen (ağırlık ve azametinle) ne yeri yarabilir ne de dağlarla ululuk yarışına girebilirsin.

İşte bunlar, Rabbinin sana vahyettiği hikmetlerdendir. O halde Allah ile birlikte başka ilâh edinmeyin; sonra kınanmış ve (Allah'ın rahmetinden) uzaklaştırılmış olarak cehenneme atılırsınız.

Rabbim topyekun hakiki miraca ulaşabilmeyi nasip etsin.. Miracı miracımız olsun...

Ayşegül Eskikurt 

Kaynak: Seyyid Kutub, Fi Zilalil Kur'an, İsra Sûresi Tefsiri..