Ahiret Yurdunun Kapısında

Kur'an-ı Kerim Efendimize (sas) verilen en büyük mucizedir.. Onu okurken insan ister istemez farklı duygulara kapılır.. Sureler arasında geçiş yaparken adeta birbirini takip eden şiir misali bir dille karşılaşır insan.. Oysa sureler ve ayetler aynı zamanda, birbiri ardınca inmemiştir.. Fakat okuyanlar bilir ki hiç bir kopukluk yoktur, hem ses hem de mânâ bakımından.. Zümer sûresini okuyorum. Zümer, kelime olarak topluluk, grup demek.. Sûrede öyle bir sahne vardır ki, insanı titretir ve derinden etkiler.. Adeta olayların içinde bulur kendini okurken: "Sûr'a üflenir; Allah’ın diledikleri dışında, göklerde ve yerde kim varsa çarpılıp cansız yere düşer. Sonra ona bir daha üflenir: Bir de bakarsın bütün insanlar, kabirlerinden ayağa kalkmış, etrafa bakınıp duruyorlar! Mahşer yeri Rabbinin nûru ile ışıl ışıl aydınlanır. Amel defterleri, ortaya konur, derken... peygamberler ve şahitler getirilir. Haklarında tam adaletle hükmedilir ve onlara asla haksızlık yapılmaz. Herke...