Cumhuriyet ve Biz


İşgal altında büyümüş bir neslin çocukları ve torunlarıyız biz. Dedelerimiz ninelerimiz çocukluk ve gençlik çağlarını öyle geçirmişler.

Önce direnmiş güzel memleketim, hürriyeti için, özgürlüğü için. Çok bedeller ödemiş. En sonunda düşmanların çıkardığı yangında bir çok kişi evinden ve canından olmuş. Hatta yıllar sonra bile toprağı kazdıklarında, yanmış eşya bulurlarmış insanlar. Zaten o olaydan sonra da, ne istiklali, ne de cumhuriyetin kurulduğunu görebilmişler yıllarca.

1921 yılında Fransız idaresine verilen güzel memleketim 1938 yılına kadar özgür olamamış. Dile kolay 20 yıla yakın neredeyse.

Hep anlatırlardı bize o günleri dedelerimiz, ninelerimiz. 

Cumhuriyete hayran ve hasretmiş Hatay. Uzaktan uzağa özlemini duyarmış özgürlüğün.

Daha çok da anneannem anlatırdı ve ben de bir masal gibi dinlerdim anlattıklarını.

Sokaklarda gezen Fransız askerlerini, onlara güzel görünmemek için yüzlerini siyaha boyayan genç kızları. Uzun bir süre olunca onların idaresinde okuyup, çalışan da çok olmuş. Ama hep bir tedirginlik varmış üzerlerinde.

Bayrağa olan özlemlerini oyalarına, işlemelerine yansıtırlamış, kırmızı ve beyaz renklerle.

Cumhuriyeti ve Türkiye’yi anlatırlarmış birbirlerine gizli gizli.

1938 de Hatay cumhuriyeti kurulmuş. Bir senelik bir cumhuriyet. Bayrağını da Mustafa Kemal Atatürk belirlemiş. Kırmızı zemin üzerine beyaz hilal ve içi kırmızı renkli kenarları beyaz yıldız. 

Anneannem, Hatay Türkiye’ye geçince o yıldızın içindeki kırmızıyı beyaza çeviriverdik, derdi. Ve her kız için en sandıktaki en kıymetli çeyizi imiş bayrak.

Ve bir gün Türk askerleri girmiş topraklarımıza. O günkü yaşadıkları sevinci anlatırken, gözlerinin içi gülerdi. Hatta nasıl gidip de izlediğini. Adeta bir bayram gibi.

Biz cumhuriyet çocuğuyuz. Ona hasret duymadık hiç. Öyle büyüdük. Yanı başımızda var olan cumhuriyete bakıp bakıp iç geçirmedik belki. Ama hasret duyanları gördük. Gözlerinde hissettik. Hikayelerini dinledik.

İnsan bazen elinde olanın kıymetini anlayamıyor. Ama dilerim ki, bizden sonra gelen nesillerimiz de cumhuriyete hasret kalmasın. İlelebet onunla yaşasınlar.

Demokrasi, özgürlük, hak, hukuk, adalet, eşitlik ve daha nicesi cumhuriyetin olmazsa olmazı.

Fikri hür, vicdanı hür nesiller yetişebilsin diye, daha iyi bir dünya ve daha iyi bir gelecek için bedeller verenler hürmetine.  Özgürlüğümüze zeval verdirmesin Rabbim..

Fotoğraf karesi, o korkunç yangında şehit olan üç hanım kardeşimizin kabirleri. Buzdağından kalan sadece küçük bir kesit. 

Biz Türkiye’nin bir ucunda, sınırın dibinde olsak da bu cumhuriyetin evlatlarıyız ve bir parçasıyız.

Nice yüz yıllara....

Ayşegül Eskikurt 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

En Güzel Mevsim

Mükâfat Beklentisi

Bir Veda.. Bir Muhasebe..