Tüketirken Tükenenler

Bir sofra kurulmuş önümüzde. Öyle bir sofra ki bu, kendini tutabilene aşk olsun. Akıl almaz bir iştiha ve hızla tüketiyoruz önümüze konulan her şeyi.

Önce dakikaları, saatleri, günleri, haftaları, ayları.. Derken mevsimleri ve yılları tüketiyoruz ardı arkasınca.. 

Her şey bir var oluyor, bir de yok. Geleni fark etmiyor, gidenin ardından da hayıflanmıyoruz.

Nasıl olsa yerine başka bir şey gelir, zaten hep aynı düzen, aynı sistem değil mi? Biri biter, diğeri başlar.. Ve işte böyle böyle zamanı da tüketiyoruz müsrifçe..

Namık Kemal'in "İnsan her nefesini ömrü uzatmak için alır fakat yine de her nefes alışta ömründen bir nefeslik zaman eksilir.” dediği gibi gibi sayılı nefesleri tüketiyoruz bir daha alabilir miyiz bilmeden..

Bir sofra kurulmuş önümüzde bin bir ihtişamla. Yiyin, diyor birileri. Daha çok yiyin, elinizde ne varsa öğütün, saniyelerin acımasız dişlerinde. Ne kadar hızlı ve ne kadar fazla yerseniz, o kadar az iz kalır geriye. Kimseye bir şey bırakmayın sakın.. 

Bilgiyi de tüketiyoruz son hızla.
Gördüğümüzü, okuduğumuzu sindirmeden yerine bir başkasını koyuyoruz. Hep mideler çöplük değil ya. Biraz da beynimizi dolduruyoruz çöplerle.

Göze süslü gelen ama özünde çürük ne varsa, atıyoruz oraya iştahla.. Düşünmeden.. Öyle bir çürük kokusu sarmış ki her yanı ama fark etmiyoruz.
 
İnsanı tüketiyoruz sonra, ardı ardınca. Dostlukları, arkadaşlıkları, birliktelikleri ve yaşanmışlıkları.. Gidenin yerine hemen bir başkasını oturtuyoruz kurduğumuz sofrada..

Sadakati, güveni zevkle öğütüyor, vefayı savurup çöpe atıyoruz elimizin tersiyle..

Sanki hiç yaşanmamış yaşanmışlıklar, dumura uğramış, bir tarafta asılıp unutulmuş hatıralar kalıyor elimizde..

Kıymetsiz anlara dönüşüyor bir anda her ne varsa. Güneş ihtişamla doğmuş ve batmış her gün. Yıldızlar her gün göz kırpmış ötelerden.. Kuşlar her gün en şirin danslarını yapıp, en tatlı şarkılarını söylemişler. Çiçekler salına salına yaymışlar kokularını dört bir yana.. Yağmurlar, karlar rahmet olup, bereket olup yağmış üstümüze sağanak sağanak.. 

Ama biz o sofrada öylesine kaybetmişiz ki kendimizi. Her yeni gelende eskisinin hükmü bile kalmıyor zihnimizde. Ve her yeni gelene daha bir iştahla, doyumsuzlukla saldırıyoruz ağzımızın suyu akarak.. 

Ve en güzel şeyi de, insanlığımızı da tüketiyoruz farkında olmadan.. 

Merhamet, şefkat yok artık kalbimizde.. Ne zamandır buzdan duvarlar kaplamış etrafımızı.. Kaskatı kesilmişiz.. Hiçbir şey hayret vermiyor, hiç bir şey heyecanla ürpertmiyor. İçimizde bir şeyler ölmüş ya da donup kalmış sanki. Ne eritebiliyoruz, ne de erişebiliyoruz..

Yazık ki sevgileri de tüketiyoruz birer birer.. Sevginin olmadığı her yer karanlık, her şey eksik ve her insan kimsesiz..

Ve en sonunda hayat da bitip tükeniyor, sevginin tükendiği bir yerlerde..

Ayşegül Eskikurt 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

En Güzel Mevsim

Resim
Baş döndürücü bir şekilde akıp giden yoğun hayat trafiğine bir küçücük nefes dilimi gibidir üç aylar.  Günler haftalar aylar akıl almaz meşguliyetlerin içinde boğulmuşken ibreyi, yönü hakikate döndürme çabasıdır. Bu zamana kadar hep başka şeylerle birlikteydim ama şimdi Sana döndüm yüzümü, beni Kendinle meşgul eyle demenin bir başka adıdır. Ramazan gelmeden, o güzelim lahuti iklime, manevi havayı solumaya da ön hazırlıktır. Nefsi bir taraftan uyarmak, ikaz etmek, diğer taraftan da kulluk muhasebesi, kontrolü yapmak için sunulmuş bir fırsattır. İki ayda üç mübarek gece, pırıl pırıl yanan kandiller, yıldızlar misali aydınlatır önümüzü. Trafik ışıkları gibi, akıp giden hayat yoğunluğumuza çeki düzen verir adeta. İlkin Regaip sarı ışık yakar önümüze. "Yavaşla,"der. "Hayatın çok hızlı ve sen yaşadığın anın da, sana hayatı bahşedenin de farkında değilsin. Her geçen gün biraz daha uzaklaşıyorsun gündelik telaşlar içine gömülerek.. Ruhunun sakinliğe ihtiyacı var.. Ya...
Devamı

Mükâfat Beklentisi

Resim
Enes İbni Mâlik radıyallahu anh'den rivâyet edildiğine göre Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: "Herhangi birinizin elinde bir hurma fidanı varken, kıyâmet kopacak olsa, derhal onu diksin!" Heysemî, Mecmeu'z-zevâid, IV, 63 (Bezzâr'dan naklen). Ayrıca daha uzun bir metin için bk. Ahmed b. Hanbel, Müsned, III, 191. Beni en çok etkileyen hadislerden biridir bu.. Mü'min duruşunu özetler adeta.. İki şey öncelikle dikkatimi çeker.. İlki; bu öyle bir musibet ki önünde ondan daha büyüğü yok. Ve belki de sonrası olmayacak. Ama böyle büyük bir musibet anında bile yapması gerekeni yapmalı insan. Yani insan olmanın gereğini yerine getirmeli. Hayır için koşmalı. İkincisi; neticeyi, semereyi yani ürünü görmek çok da önemli değil. Çünkü Allah kulunun amellerine ve niyetlerine bakar. Duruşuna bakar. Yani insan sonuçtan değil, sonuca giden yoldan sorumludur. Sonuç ise Allah'ın elindedir, der adeta. Çünkü Müslüman hayır adamıdır, hizmet adamıdı...
Devamı

Bir Veda.. Bir Muhasebe..

Resim
"Onlar Kur’an’ı inceden inceye düşünmüyorlar mı? Yoksa kalplerinin üzerinde üst üste kilitleri mi var?" Muhammed, 24 Ayete daha geniş bir şekilde şöyle bir mana verilmiş: "Peki onlar, Kur’an’ı hiç incelemiyorlar mı? Allah, insan, evren, hayat, ölüm; insanın menşei, yaratılış amacı, uyması gereken prensipler, ölümden sonra onu bekleyen âkıbet ve benzeri konularda bu kitabın getirdiği açıklamaları inceleyip de, ondaki hidâyet aydınlığını göremiyorlar mı? Yoksa gönülleri üzerinde, hakîkati görmelerine engel kibir, inat, önyargı gibi kilitler mi var?" Bu derin ikaz ve benzetmenin muhatabı, ayetin öncesine bakıldığında, aslında münafıklardır. Ayet ve hadislerde münafıkların bir çok özelliği sayılır. Bunlardan bazıları yalan, iki yüzlülük, emanete ihanet, akrabalık bağlarını koparmaya çalışmak, yeryüzünde bozgunculuğa sebep olmak vs. Ama bir diğer özellikleri ise burada ifade edildiği üzere Kur'an'ı hakkıyla okumaktan imtina etmeleri ve dolayısıyla da ...
Devamı