Ayşegül Güleç Eskikurt

Yine güzel bir insan, bir Mısır prensesi, nâm ı diğer Nil'in melikesi, düştü satır aralarıma.. Bir gül kadar zarif ve çekici, bir papatya kadar narin, aynı zamanda da geç gelen baharın ansızın bastıran soğuğuna aldırmadan dimdik duran nergis çiçekleri kadar da kararlı azimli ve dayanıklı. Benim sözlerim onu anlatmaya, kalemim onu yazmaya yetmez zira Efendiler Efendisinden (sas) en üst derecede "Cennet kadınlarının en üstünleri Hatice Bint Huveylid, Fatıma Bint Muhammed, Meryem Bint İmran, Firavun’un karısı Âsiye Bint Muzahimdir.” (Ahmed B. Hanbel, Müsned, c.1.s 36; Hakim, Müstedrek, c.2, s 594) şeklinde övgü ve taltif almış bir hanım, bir eş, bir anne ve kışta yaşamış bir mü'min... Öyle ki İslam alimleri onun peygamber olup olmama ihtimalini bile konuşmuşlar aralarında.. o halde onu arzuhal ederken sürç i lisan olursa annem beni affetsin.. “Allah, inananlara da Firavun’un karısını örnek gösterdi…” (Tahrim/11) diye bahseder Kur'an bu güzel insandan.. ismi ge...

Hz. Osman b. Affân (ra), Rasûlullah (sas)’i şöyle buyururken işittiğini söylemiştir: "Her kim (akşamleyin) üç defa:  بِسْمِ اللَّهِ الَّذِى لاَ يَضُرّ ُ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي اْلاَرْضِ وَلاَ فِي السَّمَاءِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمْ (Bismillâhillezi lâ yedurru ma’asmihi şey’ün fil erdı ve lâ fissemâi ve hüves-semi’ul alim.) “(İsminin anılması) ile yerde ve gökte (bulunan belâ ve musibet cinsinden) hiçbir şeyin zarar ver(e)mediği Allah'ın ismi ile (korunuyorum). O, Semi’dir (her sözü işitir), Alîm’dir (her şeyi bilir)." derse (o gece) sabaha kadar ona bir musibet/zarar gelmez. Kim de bu kelimeleri sabahleyin söylerse akşama kadar ona bir musibet/zarar gelmez." Bu hadisi rivayet eden Hz. Osman'ın  oğlu Ebân'a (bu hadisi rivayet ettikten sonra) günlerden bir gün (ansızın bir) felç geldi. Bunun üzerine hadisi (ondan) rivayet etmiş olan Muhammed b. Ka'b, Ebân'ın yüzüne bakmaya başladı. (Bunu gören Ebân): “Niçin bana (böyle) bakıyorsun? All...

“(Resûlüm!) Kitap’ta Mûsâ’yı da an. Gerçekten o ihlâs sahibi idi ve hem resûl, hem de nebî idi.” (Meryem 19/51)  Bize geçmişin perdelerini aralayan, bazen de masal gibi okuyup geçtiğimiz peygamber hikayeleri, aslında yol gösterici niteliği olan, okurken ibret alınması gereken kıssalardır. Şimdilerde satır aralarında kalmış bu karakterler ve onların geçmişte kalmış maceraları bize nasıl yol gösterebilir, diyebiliriz. Bunun için olayları biraz da kendi nefis ve vicdan penceremizden izlemek gerekiyor. Kendimizi o zamana ışınlamak mümkün olmasa da, hayalen o olayların içindeymiş gibi düşünerek, kendimizi o insanların yerine koyarak, az da olsa o atmosferi hissedebiliriz. Hz. Mûsa da, hikayesi en çok etkileyen peygamberlerden biridir. Üzerinde ne kadar konuşulsa az gelecek, ibretlik bir hikayedir yaşadıkları. Kur’ân-ı Kerîm’in otuz dört sûresinde 136 yerde zikredilir ve Kur’an ile sahih hadislerde geçmiş peygamberler arasında kendisinden en çok söz edilen peygamberdir. Hz. M...

Ebû Ümâme İyâs İbni Sa’lebe el-Ensârî el-Hârisî (ra) şöyle dedi: "Bir gün, Rasûlullah'ın (sas) ashâbı onun yanında dünyadan bahsettiler. Bunun üzerine Rasûlullah (sas) şöyle buyurdu: “Siz işitmiyor musunuz? İşitmiyor musunuz? Sade yaşamak imandandır; sâde hayat sürmek imandandır.” (Ebû Dâvûd, Tereccül 2. Ayrıca bk. İbni Mâce, Zühd 4) Hadis-i şerife bakılacak olursa, insanın kemale ermesinin ya da imanının işaretlerinden biri de sadeliğidir. Aslında iman ile sadelik birbiri ile doğru orantılıdır. Sağlam iman, sadeliğe ve tevazuya sebebiyet verir. Tevazu da o imanı korumaya vesile olur. Ruh inceldikçe tevazu artar, tevazu arttıkça da kendi özüne döner insanoğlu. Nitekim “Kalbinde zerre kadar kibir bulunan kimse cennete giremeyecektir.” (Müslim, İman, 147; Ebû Davud, Libas, 26) İnsan ruhu inceldikçe bu incelik her haline akseder. Konuşmasından hal ve tavırlarına, giydiği kıyafetten, seçtiği müziğe kadar. Ruhen büyüdükçe küçülür. Tevazu ettikçe sadeleşir. Görünmez olmak istedikçe...