Varlık ve Nimet

İnsanoğlu çoğu zaman varlık içinde yaşayanlara bakıp imrenir. Hatta bazen o dereceye gelir ki bu imrenme, başkasında olana haset etmeye başlar. Neden bende yok, diye.

Oysa bilmezler ki varlığın imtihanı, çoğu zaman yokluğun imtihanından daha zordur.

Zira insanların çoğu, her ne kadar başkalarına imrenseler de, sıkıntı anında bir şekilde dayanıp, sabrederler veya olanı kabullenirler. Hayat bir şekilde akmaya devam eder. Elde avuçta çok bir şey yoktur belki ama aç, açık da değildir.

İşte bu şekilde kıt kanaat geçinen bir kişi, zengin olup da para pul içinde yüzmeden, müsrif olup olmayacağını bilemez. Çünkü henüz bunu tatmamıştır. Tarihin kaydettiği nice sonradan görmeler vardır ki, fakirken bir anda kazandıkları malları, servetleri ahiretlerini kaybetmelerine sebep olmuştur.

Yine bunun gibi, sağlıklı bir insan da elindeki afiyet ve sağlık hazinesini sağlığını kaybetmedikçe anlamaz. Her gün yeniden uyanmak, nefes almak, yemek içmek, kolayca yürümek, hareket etmek rutine dönmüştür çünkü. Nefes borusuna kaçan küçücük bir lokmacık, rahat nefes alabilmenin kıymetini hatırlatır bir anda.

“Beş şey gelmeden önce beş şeyi ganimet bil" diye ikaz eder Allah Rasulü (sas) asırlar ötesinden, içindeki bu hastalığa tedavi olsun diye:

"İhtiyarlığından önce gençliğini,
Hastalanmadan önce sıhhatini,
Fakirliğinden önce zenginliğini,
Meşgul zamanlarından önce boş vakitlerini ve
Ölümünden önce hayatını!” (Buhârî, Rikāk, 3; Tirmizî, Zühd, 25)

İşte insanoglu.. Nedense sahip olduğu nimetlerin çoğunun farkına varmaz. Ve nimetler varken değil, nedense kaybedildiginde daha bir değer ve anlam kazanır. Ama bunu düşünmek o anda pek mümkün olmaz. O yüzden belki de, elinde olana gereği kadar şükreden kul pek azdır.

Ne güzel buyurur Allah Rasulü (sas):
“Müminin durumu gıbta ve hayranlığa değer. Çünkü her hali kendisi için bir hayır sebebidir. Böylesi bir özellik sadece müminde vardır: Sevinecek olsa, şükreder; bu onun için hayır olur. Başına bir bela gelecek olsa, sabreder; bu da onun için hayır olur.” (Müslim, Zühd 64)

Demek ki ey nefsim, yoklukta sabreden, varlıkta da şükreden kul kazanır ancak şu dar-ı dünyada.
Fakat her haline razı olmak ve elindekinin kıymetini bilmek de her kişinin harcı olmasa gerek vesselâm.
Yoksa imtihanın ne mânası kalırdı ki?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

En Güzel Mevsim

Resim
Baş döndürücü bir şekilde akıp giden yoğun hayat trafiğine bir küçücük nefes dilimi gibidir üç aylar.  Günler haftalar aylar akıl almaz meşguliyetlerin içinde boğulmuşken ibreyi, yönü hakikate döndürme çabasıdır. Bu zamana kadar hep başka şeylerle birlikteydim ama şimdi Sana döndüm yüzümü, beni Kendinle meşgul eyle demenin bir başka adıdır. Ramazan gelmeden, o güzelim lahuti iklime, manevi havayı solumaya da ön hazırlıktır. Nefsi bir taraftan uyarmak, ikaz etmek, diğer taraftan da kulluk muhasebesi, kontrolü yapmak için sunulmuş bir fırsattır. İki ayda üç mübarek gece, pırıl pırıl yanan kandiller, yıldızlar misali aydınlatır önümüzü. Trafik ışıkları gibi, akıp giden hayat yoğunluğumuza çeki düzen verir adeta. İlkin Regaip sarı ışık yakar önümüze. "Yavaşla,"der. "Hayatın çok hızlı ve sen yaşadığın anın da, sana hayatı bahşedenin de farkında değilsin. Her geçen gün biraz daha uzaklaşıyorsun gündelik telaşlar içine gömülerek.. Ruhunun sakinliğe ihtiyacı var.. Ya...
Devamı

Mükâfat Beklentisi

Resim
Enes İbni Mâlik radıyallahu anh'den rivâyet edildiğine göre Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: "Herhangi birinizin elinde bir hurma fidanı varken, kıyâmet kopacak olsa, derhal onu diksin!" Heysemî, Mecmeu'z-zevâid, IV, 63 (Bezzâr'dan naklen). Ayrıca daha uzun bir metin için bk. Ahmed b. Hanbel, Müsned, III, 191. Beni en çok etkileyen hadislerden biridir bu.. Mü'min duruşunu özetler adeta.. İki şey öncelikle dikkatimi çeker.. İlki; bu öyle bir musibet ki önünde ondan daha büyüğü yok. Ve belki de sonrası olmayacak. Ama böyle büyük bir musibet anında bile yapması gerekeni yapmalı insan. Yani insan olmanın gereğini yerine getirmeli. Hayır için koşmalı. İkincisi; neticeyi, semereyi yani ürünü görmek çok da önemli değil. Çünkü Allah kulunun amellerine ve niyetlerine bakar. Duruşuna bakar. Yani insan sonuçtan değil, sonuca giden yoldan sorumludur. Sonuç ise Allah'ın elindedir, der adeta. Çünkü Müslüman hayır adamıdır, hizmet adamıdı...
Devamı

Bir Veda.. Bir Muhasebe..

Resim
"Onlar Kur’an’ı inceden inceye düşünmüyorlar mı? Yoksa kalplerinin üzerinde üst üste kilitleri mi var?" Muhammed, 24 Ayete daha geniş bir şekilde şöyle bir mana verilmiş: "Peki onlar, Kur’an’ı hiç incelemiyorlar mı? Allah, insan, evren, hayat, ölüm; insanın menşei, yaratılış amacı, uyması gereken prensipler, ölümden sonra onu bekleyen âkıbet ve benzeri konularda bu kitabın getirdiği açıklamaları inceleyip de, ondaki hidâyet aydınlığını göremiyorlar mı? Yoksa gönülleri üzerinde, hakîkati görmelerine engel kibir, inat, önyargı gibi kilitler mi var?" Bu derin ikaz ve benzetmenin muhatabı, ayetin öncesine bakıldığında, aslında münafıklardır. Ayet ve hadislerde münafıkların bir çok özelliği sayılır. Bunlardan bazıları yalan, iki yüzlülük, emanete ihanet, akrabalık bağlarını koparmaya çalışmak, yeryüzünde bozgunculuğa sebep olmak vs. Ama bir diğer özellikleri ise burada ifade edildiği üzere Kur'an'ı hakkıyla okumaktan imtina etmeleri ve dolayısıyla da ...
Devamı